Μια σκηνική σύνθεση κίνησης και λόγου πάνω στο βιβλίο «Ο Τελευταίος Άνθρωπος» του Μωρίς Μπλανσό. Με τους Αποστόλη Αρτινό, Γιώργο Ευθυμίου, Δανάη Μανωλέσου και Δήμητρα Αγγέλου
"Αντάρτικο"
Του Δημήτρη Γκιούλου και Κωνσταντίνου Παπαπρίλη – Πανάτσα
Πρόκειται για έναν διάλογο που οι δυο συγγραφείς δημιούργησαν από κοινού και αποτυπώνει τις ποιητικές τους ανταλλαγές. Οκτώ διαλόγοι που είναι και θεματικές ενότητες μιας κουβέντας που με όπλο την κρυπτική γλώσσα της ποίησης προσπαθεί να αποκρυπτογραφήσει το παρόν.
Σάββατο, 16 Σεπτεμβρίου 2017
Η αδύνατη εκφορά
Επιτελεστικές αναγνώσεις
Άμφισσα, Μουσείο Πανουργιά, Σάββατο, 14 Οκτωβρίου. 19.00.
Συμμετέχοντες: Δημήτρης Αμελαδιώτης, Φοίβη Γιαννίση, Αντώνης Γκρίτσης, Πατρίτσια Κολαίτη, Δημήτρης Λεοντζάκος, Βιργινία Μαστρογιαννάκη, Ιορδάνης Παπαδόπουλος, Χαρά Πιπερίδου
Επιμέλεια: Αποστόλης Αρτινός
Δημήτρης Αμελαδιώτης: H performance «Γιατί είναι πλάσματα του νου», είναι βασισμένη σε αποσπάσματα έργων του Γ.Βιζυηνού και του Ν.Καζαντζάκη ( "Το αμάρτημα της μητρός μου"/ "Ασκητική" ), και επιχειρεί μίαν ανάγνωση των κειμένων αυτών διά της παρεκφοράς του λόγου και της εμψύχωσης ενός μπόγου σχοινιών, κατάλοιπο άλλων δοκιμών κι εμπειριών.
Φοίβη Γιαννίση: Θάλαμος
Μέσα σε θάλαμο τον έβαλε, κι εφάρμοσε τις φωτεινές τις πόρτες
κι εκείνου η φωνή έρεε δυνατή, αλλά ρώμη
δεν είχε όπως παλιά στα μέλη τα κυρτά
(Ομηρικός Υμνος στην Αφροδίτη)
Η θεική και η ζωική φωνή. Η Αφροδίτη και ο Τιθωνός.
Αντώνης Γκρίτσης
Ένα ποίημα για δύο φωνές, η φωνή του ηθοποιού και η φωνή του ποιητή. Ο Αντώνης Γκρίτσης διαβάζει στο μικρόφωνο ποιήματα από τις Ωδές στον Πρίγκιπα με την φωνή του Νίκου Αλέξη Ασλάνογλου.
Πατρίτσια Κολαίτη: «ΠΡΟΣΩΠΟΓΡΑΦΙΑ ΤΗΣ ΠΕΡΣΕΦΟΝΗΣ Ή ΤΟ ΔΙΛΗΜΜΑ"
Απαγγελία στα όρια του πνιγμού. Η σωματική καταγωγικότητα της φωνής αναδυόμενη από τα βάθη του αμνιακού σάκκου, της γυάλας, του νερού, του πηγαδιού. Η Περσεφόνη κόρη-χρυσόψαρο, η ασφυξία και η θραύση, σε μια υβριδική πειραματική περφόρμανς που συγκεράζει σωματική δράση, επιτελεστική απαγγελία και sound poetry.
Δημήτρης Λεοντζάκος: «Το τείχος / Η αδύνατη εκφορά».
Είναι υπάρξεις ακουστικές. Η φύση τους είναι μια φύση τείχους. Λεπτές και επίπεδες σαν αρμοί και γλείφουν τις πέτρες, τους τοίχους. Σαν βρύα, συναισθηματικές και θλιμμένες, σαν αδύνατη ανάμνηση γης.
Ανάγνωση, ήχοι και εικόνα σε σκηνικό ημίφως. Λεπτής, αδιέξοδης αιώρησης και λεκτικής συντριβής.
Βιργινία Μαστρογιαννάκη: «reading in/ reading out»
Το κείμενο της Α’ Εθνοσυνέλευσης αποτέλεσε τον θεμέλιο λίθο επάνω στον οποίο βασίστηκε η νομοθεσία της χώρας, αναφορικά στα δικαιώματα, τις υποχρεώσεις του πολίτη, αλλά και την οργάνωση και τους βασικούς λειτουργικούς κανόνες του κράτους και των θεσμών. Θα διαβαστεί απνευστί, τόσο κατά την εκπνοή, όσο και κατά την εισπνοή.
Χαρά Πιπερίδου: Το «Amor-logie plus éloignée» αποτελεί μια σύμφυρση αφηγήσεων του έρωτα - βασισμένη σε κείμενα του George Bataille ("Μαντάμ Εντουαρντά" / "Ο Ερωτισμός") και ποιήματα του Jalaluddin Rumi ( "Ο Αγαπημένος") - και συνθέτει ένα τοπίο ομολογίας και εξαΰλωσης του εαυτού.
Η “Έρωτο-λογία" αυτή ενσαρκωμένη υπό τον μανδύα εικονοποιημένων υπαινικτικών λεκτικών στοιχείων, επιθυμεί να αποπνεύσει μία απόκοσμη αύρα.
http://the-symptom-projects.blogspot.gr/search/label/Διά-λόγου%2003
Δημοσίευση σχολίου
Δημοσίευση σχολίου