Συνέντευξη στην εφημερίδα Karfitsa παραχώρησε ο πρόεδρος της Πανελλήνιας Ένωσης Γενικών Γραμματέων Τοπικής Αυτοδιοίκησης «Κλεισθένης», κ.Μιχάλης Χρηστάκης.
Η ψηφιακή τεχνολογία και η ένταξη της τοπικής αυτοδιοίκησης και της δημόσιας διοίκησης στην ψηφιακή εποχή είναι σύμφωνα με τον πρόεδρο της Πανελλήνιας Ένωσης Γενικών Γραμματέων Τοπικής Αυτοδιοίκησης «Κλεισθένης», Μιχάλη Χρηστάκη, ο ασφαλής δρόμοςγια να ξεφύγει ο δημόσιος τομέας από τις αναχρονιστικές
παθογένειες
Ο κ. Χρηστάκης, διδάκτωρ Διεθνών Σχέσεων στο Πανεπιστήμιο του Κεντ και με πολυετή εμπειρία στη δημόσια διοίκηση και την τοπική αυτοδιοίκηση, θεωρεί ότι χρειάζονται ριζικές αλλαγές για την εξέλιξη του δημόσιου τομέα στην Ελλάδα και χι συμπληρωματικές διορθώσεις στα ήδη κακώς κείμενα και υποδεικνύει τους τρόπους ώστε να απεμπλακεί η δημόσια διοίκηση από τα γρανάζια της γραφειοκρατίας.
Είναι εφαρμόσιμος ο «Κλεισθένης»;
Για πρώτη φορά στην Ελλάδα μπαίνει μια σοβαρή κατηγοριοποίηση δήμων σε σχέση με τη βιωσιμότητα των αρμοδιοτήτων που καλούνται να επιτελέσουν.
Οι δήμοι αποτελούν όχημα εκτελεστικής αρμοδιότητας για να εξυπηρετούν τον πολίτη. Δε μπορούν να έχουν όλοι οι δήμοι όλες τις αρμοδιότητες. Με τον «Κλεισθένη» μπήκε μια διάταξη που διαφοροποιεί τους αστικούς δήμους, με την έννοια ότι θα γίνει μια προσέγγιση σχετικά με τις
αρμοδιότητες που θα έχουν οι μεγάλοι δήμοι, που θα ονομάζονται μητροπολιτικοί, όπως αυτός της Θεσσαλονίκης. Υπάρχουν πράγματα που κάποιος δήμος μπορεί να κάνει και κάποιος άλλος όχι. Άρα πρέπει να ξεκαθαρίσει ο «Κλεισθένης» την κατηγοριοποίηση και τα αντικείμενα που θα ασχοληθεί. Ένας μικρός και ένας πολύ μικρός δήμος δεν έχει την ικανότητα να σηκώσει τις 400 και πλέον αρμοδιότητες που έχει ο μεγάλος δήμος.
Πώς μπορεί η τοπική αυτοδιοίκηση να περάσει στην ψηφιακή εποχή;
Η τοπική αυτοδιοίκηση πρέπει να ακολουθήσει την ψηφιακή τεχνολογία. Γίνεται μια προσπάθεια του υπουργείου Ψηφιακής Πολιτικής να ψηφιοποιήσει τα μητρώα. Έτσι θα
επιτευχθεί οικονομία εκατομμυρίων ωρών στο προσωπικό. Εξάλλου, εδώ και δύο χρόνια έχει καθιερωθεί η ψηφιακή υπογραφή, οι δήμοι προμηθεύτηκαν ψηφιακές υπογραφές και
τις έβαλαν... στο συρτάρι, γιατί ο νόμος δεν είχε υποχρεωτικότητα. Αυτό λειτούργησε με δύο μέτρα και δύο σταθμά. Υπάρχει δήμος που πήρε 80 υπογραφές και χρησιμοποίησε δύο.
Αντίθετα, άλλος δήμος έδωσε εντολή στους αντιδημάρχους και τους υπηρεσιακούς παράγοντες να πάρουν μέσα σε 6 μήνες τις ψηφιακές υπογραφές. Στο συγκεκριμένο δήμο «αποκαλύφθηκε» ότι οι υπηρεσιακοί παράγοντες δε γνώριζαν υπολογιστές και τη
χρήση της υπογραφής. Ωστόσο, με το σωστό management του γενικού γραμματέα επιτεύχθηκε αποτέλεσμα. Κάτι ανάλογο εφαρμόστηκε και στο δήμο Νέας Σμύρνης. Με υπομονή και με κίνητρα που τους δόθηκαν, έμαθαν οι υπάλληλοι να χρησιμοποιούν την
ψηφιακή υπογραφή.
Η αυτοδιοίκηση «βγάζει» στελέχη για την κεντρική πολιτική σκηνή ή το αντίθετο;
Είναι δύσκολο να απαντήσω. Είμαι άνθρωπος της δημόσιας διοίκησης.
Να τονίσω ότι ο άνθρωπος που με οδήγησε να ασχοληθώ με την αυτοδιοίκηση είναι ο Βασίλης Πολυμερόπουλος, που μου είπε ότι στην αυτοδιοίκηση ότι ονειρευτείς μπορείς να το κάνεις, ενώ στη δημόσια διοίκηση μπορεί να μην καταφέρεις να κάνεις τίποτα! Πράγματι το διαπίστωσα και στην πράξη. Θεωρώ ότι αν έχεις όραμα και είσαι αποτελεσματικός, μπορείς να γίνεις καλός δήμαρχος. Από την κεντρική πολιτική σκηνή επέστρεψαν πολλοί, όλοι τους ικανά στελέχη, οι οποίοι αν δεν έγιναν δήμαρχοι, έγιναν τουλάχιστον γενικοί γραμματείς για να κάνουν διοίκηση.
Πώς μπορεί να καταπολεμηθούν οι παθογένειες του δημόσιου τομέα και η γραφειοκρατία;
Ο δημόσιος υπάλληλος δεν έχει μάθει να είναι επαγγελματίας. Το σύστημα έχει φτιαχτεί έτσι. Σε αυτό δε φταίει κάποιος συγκεκριμένα, αλλά διαχρονικά όλοι από λίγο. Δεν υπάρχει κανείς που να μπορεί να το αλλάξει αυτό έτσι απλά, χρειάζονται μεγάλες τομές. Ο ίδιος άνθρωπος στον ιδιωτικό τομέα καταλαβαίνει τι σημαίνει ευθύνη, τι υποχρέωση, τι σημαίνει ροή χρημάτων, τι σημαίνει να είναι σωστός και επιμελής την ώρα που
πρέπει. Στο Δημόσιο δεν τα καταλαβαίνει. Στον ιδιωτικό τομέα υπάρχει αξιολόγηση. Στο Δημόσιο η έννοια της απόλυσης, που δεν υπάρχει, βοηθάει να μη γίνει τίποτα. Θέλουμε την αλλαγή, αλλά δε θέλουμε να γίνει για εμάς. Το κακό είναι ότι αυτό το συντηρούν οι πολιτικοί ηγέτες που επιλέγουμε. Χρειάζεται η δημοκρατία να
αρχίσει από το «σημείο 0», δηλαδή την ευθύνη. Οι μεγάλες αλλαγές δε γίνονται διότι δεν είμαστε έτοιμοι να σταματήσουμε αυτόν τον φαύλο κύκλο. Το νομοθετικό πλαίσιο στο οποίο λειτουργούμε είναι αναχρονιστικό. Πήραμε διατάγματα της μεταπολεμικής περιόδου και τα βάλαμε σε ένα νέο κουτί. Δεν έχουμε εξευρωπαϊστεί ούτε έχουμε μετατρέψει το διοικητικό σύστημά μας από διαχειριστικό σε τεχνοκρατικό. Η λύση στο πρόβλημα είναι η μετάβαση στην ψηφιακή εποχή. Με την ψηφιακή διοίκηση θα λυθούν πολλά. Υπάρχουν τομείς που πρέπει να πάμε μέχρι τέλος. Έχει μετρηθεί σε μελέτη του ΙΟΒΕ ότι ένα κομμάτι της γραφειοκρατίας που μπορούμε να καταργήσουμε σε ένα ενάμιση χρόνο, μας κοστίζει το χρόνο 380 εκατ. ευρώ
Δημοσίευση σχολίου
Δημοσίευση σχολίου