Σοκ έχουν προκαλέσει τόσο στους κόλπους των εκπαιδευτικών, όσο και στους γονείς τα πρόσφατα περιστατικά ασέλγειας σε μαθήτριες που καταγράφηκαν στην πρωτοβάθμια και δευτεροβάθμια εκπαίδευση, με το θέμα να φέρνει για μια ακόμα φορά στην επιφάνεια το ζήτημα αναγκαιότητας του διαρκούς ελέγχου δασκάλων και καθηγητών.


Πιο πρόσφατο είναι το χθεσινό συμβάν με τον 51χρονο δάσκαλο, που συνελήφθη στη Θεσσαλονίκη κατηγορούμενος για ασελγείς πράξεις σε βάρος 10 μαθητριών του από το 2011 έως σήμερα. 

Σύμφωνα με πληροφορίες από την πρωτοβάθμια εκπαίδευση του υπουργείου Παιδείας μέσα στο 2015 έχουν καταγραφεί πέντε περιστατικά σε όλη την Ελλάδα, οι δράστες των οποίων βρίσκονται σε παύση και οι δικογραφίες τους εκκρεμούν.

Το συγκεκριμένο αδίκημα είναι, ανάλογα με το έτος, ενα από τα λιγότερο συνήθη μεταξύ των εκπαιδευτικών και παρατηρείται σε όλη την Ελλάδα. 

Η διαδικασία που ακολουθείται είναι ότι οι συγκεκριμένοι βγαίνουν σε αυτοδίκαια αργία μέχρι την συνεδρίαση του πειθαρχικού συμβουλίου, στην διάρκεια της οποίας πληρώνονται το ήμισυ του μισθού τους.

Στην συνέχεια, αν όντως αποδειχθεί το συμβάν, υπάρχουν φορές που οδηγείται σε ποινικό δικαστήριο. 

«Ο κατηγορούμενος εκπαιδευτικός, εφόσον διαπιστωθεί το αδίκημα, αποχωρεί από την τάξη και το σχολείο και τίθεται σε αργία μέχρι το πειθαρχικό της πρωτοβάθμιας να αποφασίσει για την τύχη του. Αυτό μπορεί να πάρει μήνες έως και χρόνια» όπως υπογραμμίζει στο newpost η κ. Λ. Τσιαβίκου, προϊσταμένη του πειθαρχικού πρωτοβάθμιας εκπαίδευσης. 

Σύμφωνα με την κ. Τσιαβίκου, η προσβολή της γενετήσιας ελευθερίας- αν αποδειχθεί- δεν βρίσκεται μέσα στα αδικήματα που επιφέρουν οριστική παύση από το Δημόσιο στους ενόχους και αυτό που γίνεται στις περισσότερες περιπτώσεις είναι ότι οι εν λόγω εκπαιδευτικοί επιστρέφουν... κανονικότατα, αλλά τις περισσότερες φορές σε γραφεία ή σε διευθύνσεις του υπουργείου. 

«Αν θέλετε την προσωπική μου γνώμη, θα έπρεπε να είναι μέσα στα αδικήματα που θα αποβάλλουν δια παντός τον δράστη από τον Δημόσιο τομέα, ωστόσο σύμφωνα με τον πιο πρόσφατο νόμο του Μαϊου του 2015, σχετικά με τα αδικήματα που επιβάλλουν οριστικό διωγμό από το Δημόσιο, θα πρέπει η
συγκεκριμένη πράξη να προσδιοριστεί ως «χαρακτηριστικώς αναξιοπρεπή συμπεριφορά» από το πειθαρχικό συμβούλιο και στην συνέχεια να εκδικαστεί από τον Άρειο Πάγο, κάτι που δεν συμβαίνει στην πλειοψηφία των περιπτώσεων».

Στο σημείο αυτό εγείρονται, βέβαια, άλλα, ζητήματα. Όπως για παράδειγμα το αν οι μόνιμοι εκπαιδευτικοί υποβάλλονται ανά τακτά χρονικά διαστήματα σε εξετάσεις και για την ψυχολογική τους κατάσταση, όπως κάνουν κάθε χρόνο οι αναπληρωτές, κάτι που ίσως θα μπορούσε να συμβάλει με κάποιο τρόπο στην ανάδειξη κάποιων «ιδιαίτερων συμπεριφορών».

Σε αυτό απαντά ο κ. Γ. Χουρδάκης, στέλεχος της διεύθυνσης Προσωπικού του υπουργείου Παιδείας: «Δεν προβλέπεται κάποια τέτοια διαδικασία για τους εκπαιδευτικούς που έχουν σχέση αορίστου χρόνου με το υπουργείο και απ' όσο γνωρίζω δεν γίνεται ούτε πριν την πρόσληψή τους.

Βέβαια, να λάβουμε υπόψη μας ότι μόνιμες προσλήψεις έχουν γίνει από το 2008. Σίγουρα αυτή η διαδικασία γίνεται στους αναπληρωτές, που αναλαμβάνουν υπηρεσία σε κάθε αρχή της χρονιάς, οι οποίοι φέρνουν υποχρεωτικά πιστοποιητικά από παθολόγο και ψυχολόγο με τετράμηνη ισχύ».

 Ο ίδιος, όμως, αμφισβητεί την αποτελεσματικότητα της συγκεκριμένης διαδικασίας, επισημαίνοντας και το πιθανό τεράστιο δημοσιονομικό κόστος που θα είχε. 

Σύμφωνοι ότι θα έπρεπε να υπάρχει κάτι τέτοιο. Σκεφτείτε όμως τους εκπαιδευτικούς που θα αφορούσε, το που θα γινόταν, απο ποιούς, κάθε πότε και με ποιο κόστος, το οποίο, σε κάθε περίπτωση, αν γινόταν μια τέτοια διαδικασία ανά τακτά χρονικά διαστήματα, θα ήταν δυσβάσταχτο. Να λάβουμε, επίσης, υπόψη μας και το κατά πόσο θα ήταν αποτελεσματικό και όντως θα «συνελάμβανε» ύποπτες συμπεριφορές.

Δάσκαλοι: Δρούμε ακαριαία και με ευαισθησία σε περιστατικά προσβολής γενετήσιας ελευθερίας

Τα αδικήματα ενάντια στην γενετήσια ελευθερία, πάντως, σε αντίθεση με άλλα, όπως ας πούμε το bullying που μπορεί να εμπίπτει στην... ομερτά που επικρατεί ανάμεσα στον σύλλογο των εκπαιδευτικών, στην πλειοψηφία των περιπτώσεων αναδεικνύονται κατευθείαν και παίρνουν το δρόμο του πειθαρχικού και εν συνεχεία της δικαιοσύνης. 

Σύμφωνα με την διευθύντρια του 19ου δημοτικού σχολείου Θεσσαλονίκης κ. Κιρκέτση, «τα συγκεκριμένα αδικήματα θεωρώ πως καταδικάζονται συλλήβδην από τους συλλόγους των εκπαιδευτικών στο κάθε σχολείο και στην πλειονότητα αντιμετωπίζονται ακαριαία από τους διευθυντές, οι οποίοι παραπέμπονται αμέσως στο πειθαρχικό συμβούλιο.

Μιλάμε για πολύ ευαίσθητα ζητήματα, που συνδέονται με τον ψυχισμό των παιδιών, οπότε είναι πολύ δύσκολο, αν όντως αποδειχθεί ότι ευσταθούν οι καταγγελίες, να κρατηθούν μυστικά μέσα στο περιβάλλον του σχολείου». 

Δημοσίευση σχολίου

Από το Blogger.