Με κάθε επισημότητα πραγματοποιήθηκε σήμερα η τελετή αποκαλυπτηρίων της προτομής του ήρωα - Στρατηγού της Ελληνικής Επανάστασης του 1821 Νικήτα Σταματελόπουλου (Νικηταρά), από τον Σεβασμιώτατο Μητροπολίτη Πειραιώς και Φαλήρου κ.κ. Σεραφείμ, τον Δήμαρχο Πειραιά κ. Γιάννη Μώραλη και τον δωρητή της προτομής κ. Ευάγγελο Μαρινάκη, στον ασφυκτικά γεμάτο από κόσμο αύλειο χώρο του Γηροκομείου Πειραιώς.
Ακολούθησε επιμνημόσυνη δέηση από τον Σεβασμιώτατο Μητροπολίτη Πειραιώς και Φαλήρου κ.κ. Σεραφείμ.
Το έργο φιλοτέχνησε ο γλύπτης κ. Γεώργιος Κικώτης, μετά από δωρεά του κ. Ευάγγελου Μαρινάκη, στη μνήμη του πατέρα του Μιλτιάδη Μαρινάκη.
Για τη δωρεά του αυτή, απενεμήθη στον κ. Μαρινάκη από τον Σεβασμιώτατο Μητροπολίτη Πειραιώς και Φαλήρου κ.κ. Σεραφείμ, ένας πίνακας που απεικονίζει τη μορφή του ήρωα, έργο του εικαστικού των εκπαιδευτηρίων της Ιεράς Μητροπόλεως Πειραιώς κ. Γιώργου Μποζά.
Την τελετή διοργάνωσε ο Δήμος Πειραιά σε συνεργασία με την Ιερά Μητρόπολη Πειραιώς.
Ομιλία για τους αγώνες, τη ζωή και το έργο του ήρωα της Ελληνικής Επανάστασης του 1821 Νικηταρά, εκφώνησε ο Ιστορικός, Ερευνητής, εκπρόσωπος του Συλλόγου Τουρκολεκαίων (τόπο καταγωγής του Ήρωα), κ. Αντώνιος Παναγιωτόπουλος.
Ιστορική αναφορά έκαναν: ο Πρόεδρος του Πατριωτικού Ομίλου Απογόνων Αγωνιστών του 1821, κ. Κωνσταντίνος Πλαπούτας, καθώς και ο εκπρόσωπος του Πολιτιστικού Συλλόγου Νέδουσας Μεσσηνίας (γενέτειρα του Ήρωα), αιδεσιμότατος πατέρας κ. Νικήτας Βεργινάδης.
O Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Πειραιώς και Φαλήρου κ.κ. Σεραφείμ στην ομιλία του, σημείωσε πως ο Νικηταράς «στέκεται πλέον εδώ για να δείχνει το δρόμο στους νεοέλληνες, σε μια εποχή βαθιάς πνευματικής συγχύσεως, σε μία εποχή τραγικής απομοιώσεως των ζωπύρων του γένους. Σε μια εποχή που τα πάντα πλέον πωλούνται και αγοράζονται».
Επισημαίνοντας ότι ο Νικηταράς υψώνει το λάβαρο της πνευματικής αντιστάσεως, υπογράμμισε πως «μία αντίσταση καλούμεθα όλοι να ενστερνιστούμε τώρα, καθώς ατενίζουμε αυτό το πρόσωπο και καθώς δύο χρόνια πριν τη συμπλήρωση 200 ετών από την Εθνική μας Παλιγγενεσία, καλούμεθα όλοι να αντιδράσουμε σε αυτή την φενάκη που έρχεται να απλωθεί επάνω στον τόπο μας, όταν δυστυχώς πωλήθηκε το ένδοξο όνομα της Μακεδονίας μας σε Σλάβους, σε καταδολιευτές, σε παραχαράκτες της ιστορίας μας».
«Ο ήρωας έρχεται να μας κινήσει όλους σε μία αντίσταση πνευματική, όχι μόνο να επιβιώσουμε ως έθνος σε μία χαοτική και συγκεχυμένη εποχή, αλλά να μάθουμε και πάλι το μεγάλο μάθημα της ιστορίας: ότι λαοί που ξεχνούν την ιστορία τους, λαοί που δεν υψώνουν την σημαία της πίστεως και της πατρίδος, πρόκειται να ξαναζήσουν τραγωδίες και εθνικές απομοιώσεις», ανέφερε στην συνέχεια ο Σεβασμιώτατος.
Τέλος, απηύθυνε θερμές ευχαριστίες «στον τελευταίο ίσως φιλογενή και μεγάλο ευεργέτη» κ. Ευάγγελο Μαρινάκη», όπως χαρακτηριστικά είπε ο Σεβασμιώτατος, ο οποίος «δεν φείδεται της προσωπικής του περιουσίας για να καταδείξει την αλήθεια του Ελληνικού Έθνους και της Ορθοδόξου πίστεώς μας. Τον ευγνωμονώ εκ βάθους ψυχής, διότι όλα όσα προσφέρει ο Πρόεδρος Βαγγέλης Μαρινάκης, δεν είναι από επιχειρήσεις στην Ελλάδα, αλλά είναι από μία καταξιωμένη επιχειρηματική δράση εκτός Ελλάδος, εκεί όπου μεγαλύνει το μέγα της θαλάσσης κράτος των Ελλήνων», κατέληξε.
Ιδιαίτερες ευχαριστίες εξέφρασε προς τον Δήμαρχο Πειραιά κ. Ιωάννη Μώραλη, ο οποίος, όπως σημείωσε, είναι «θερμός συνεργός στο έργο αυτής της πόλης», αλλά και στον γλύπτη κ. Γεώργιο Κικώτη, ο οποίος «με τα έργα του μεταλαμπαδεύει την ιστορική μνήμη».
Ο Δήμαρχος Πειραιά κ. Γιάννης Μώραλης στην ομιλία του τόνισε:
«Κυρίες και κύριοι καλησπέρα σας,
Όλη η πόλη είναι εδώ και αυτό είναι πολύ ευχάριστο. Σήμερα ο Πειραιάς τιμά έναν από τους σημαντικότερους στρατηγούς της Ελληνικής Επανάστασης του 1821, τον Νικήτα Σταματελόπουλο, γνωστό ως «Νικηταρά».
Η ανέγερση της προτομής του ήρωα Νικηταρά στον Πειραιά, ήταν το λιγότερο που θα μπορούσε να κάνει η πόλη, για να τιμήσει τον αγωνιστή του 1821, ο οποίος πέρασε τα τελευταία χρόνια της ζωής του στην πόλη μας.
Όπως και άλλοι αγωνιστές και ηγέτες της ελληνικής επανάστασης δεν έτυχε μετά την απελευθέρωση της αρμόζουσας ευγνωμοσύνης από το νεοσύστατο τότε ελληνικό κράτος. Είναι γνωστό άλλωστε ότι τα χρόνια μετά την επανάσταση, οι Έλληνες ταλανίζονταν από έριδες, με αποτέλεσμα, αρκετοί από αυτούς που συνέβαλαν στην απελευθέρωση του έθνους από τον τουρκικό ζυγό, είτε να φυλακίζονται είτε να εξορίζονται, από τις εκάστοτε κυβερνήσεις.
Έτσι και ο Νικηταράς. Φυλακίστηκε στην Αίγινα το 1839 και όταν αποφυλακίστηκε, μετά από σχεδόν δύο χρόνια, κατέληξε σχεδόν τυφλός και με προβλήματα υγείας να επαιτεί για να ζήσει - με επίσημη «άδεια επαιτείας»- εδώ κοντά στο σημείο που βρισκόμαστε, πριν ακόμα ανεγερθεί η εκκλησία της Ευαγγελίστριας.
Σήμερα λοιπόν, ως δημοτική αρχή και σε αγαστή συνεργασία με τη Μητρόπολη Πειραιά και τον Σεβασμιώτατο, εκπληρώνουμε ένα χρέος απέναντι στον ήρωα Νικηταρά. Η πόλη του Πειραιά αποδίδει έστω και λίγο καθυστερημένα στον μεγάλο αυτό στρατηγό της Ελληνικής Επανάστασης τον φόρο τιμής που του αρμόζει. Αυτό δεν θα μπορούσε να γίνει χωρίς την ευγενική δωρεά του κ. Ευάγγελου Μαρινάκη, μέσω της οποίας ανεγέρθηκε στο σημείο αυτό η προτομή του, έτσι ώστε οι Πειραιώτες και ειδικά οι νέοι μας, να μάθουν για την ιστορία του.
Μέσα από την ιστορία μας, άλλωστε, μπορούμε να πάρουμε μαθήματα για το σήμερα και πιστεύω ότι είναι επίκαιρο που τιμάμε τους ήρωες μας, με αυτά τα οποία συμβαίνουν τα τελευταία χρόνια γύρω από τα εθνικά μας θέματα και νομίζω ότι η μνήμη είναι αυτή που σε οδηγεί σε ένα καλύτερο μέλλον. Η ιστορία του Νικηταρά μπορεί να σταθεί αφορμή για να αναλογιστούμε ότι μόνο με ενότητα και ομοψυχία θα μπορέσουμε ως χώρα να πάμε μπροστά. Οι έριδες και οι αλληλοσυγκρούσεις, ανέκαθεν αποτελούσαν τροχοπέδη για την πρόοδο του λαού μας.
Παράλληλα, δεν θα πρέπει να ξεχνάμε ποτέ, ότι κάποιοι αγωνίστηκαν και έδωσαν το αίμα τους για να ζούμε εμείς σήμερα ελεύθεροι.
Κλείνοντας, θα ήθελα να ευχαριστήσω τον κ. Βαγγέλη Μαρινάκη, ο οποίος, μετά την ανέγερση του Μνημείου για τη Γενοκτονία των Ελλήνων του Πόντου στην πλατεία Αλεξάνδρας, δώρισε και την προτομή του Νικηταρά στην πόλη του Πειραιά, στη μνήμη του πατέρα του Μιλτιάδη Μαρινάκη. Είναι σημαντικό ότι υπάρχουν ακόμα άνθρωποι, οι οποίοι μπορούν και θέλουν να προσφέρουν στις πόλεις που γεννήθηκαν και μεγάλωσαν και εύχομαι το παράδειγμά του να βρει κι άλλους μιμητές. Σας ευχαριστώ πολύ».
Ο δωρητής της προτομής κ. Ευάγγελος Μαρινάκης στην ομιλία του ανέφερε:
«Κυρίες και κύριοι, είναι μεγάλη τιμή η δωρεά της προτομής του Νικηταρά, ήρωα της ελληνικής επανάστασης, στη μνήμη του πατέρα μου, Μιλτιάδη Μαρινάκη. Ενός ανθρώπου σφυρηλατημένου με τις διαχρονικές αρχές του ελληνισμού, που έτρεφε ταυτόχρονα ανιδιοτελή αγάπη για τον Πειραιά. Αυτές τις αρχές υπηρέτησε σε όλη τη διάρκεια της ζωής του, γεγονός που συνιστά και για μένα προσωπικά μια ανεξάντλητη πηγή έμπνευσης για προσφορά στον τόπο και την πατρίδα μου.
Είναι σημαντικό στην εποχή της οικονομικής κρίσης, που παράλληλα εξελίχθηκε σε μια πρωτοφανή κρίση αξιών, να μπορούμε να στρέψουμε το βλέμμα προς την ένδοξη ιστορία μας και να αντλούμε δύναμη από τους αγωνιστές του 21, που έδωσαν την ψυχή τους για τις αξίες και τα ιδανικά τους και υπερασπίστηκαν με αυταπάρνηση το δικαίωμα στην ελευθερία τους. Αυτήν ακριβώς την ιστορική μνήμη της πατρίδας και ιδιαίτερα τα κομμάτια εκείνα, τα οποία συνδέονται άρρηκτα με την πόλη μας, θέλαμε να αναβιώσουμε από την πρώτη στιγμή που οι Πειραιώτες εμπιστεύθηκαν το όραμά μας πριν από πέντε χρόνια. Μαζί με τα έργα υποδομής και τις πρωτοβουλίες μας στο κοινωνικό πεδίο, θέσαμε ως βασική προτεραιότητά μας την ανάδειξη της ιστορικής και πολιτιστικής παρακαταθήκης του Πειραιά, προκειμένου και οι επόμενες γενιές Πειραιωτών να εμπνευστούν από αυτήν.
Αναπολώντας τη ζωή του Νικηταρά θα ήθελα να σταθώ σε δύο σημεία: την προσωνυμία του ως «τουρκοφάγος» αλλά και τα χρόνια της ζωής του εδώ στον Πειραιά. Ο Νικηταράς υπήρξε τουρκοφάγος για να υπερασπιστεί την πατρίδα του από την λαίλαπα της καταστροφής και της υποδούλωσης. Όπως όλοι οι ήρωες της ελληνικής επανάστασης, ήταν ένας άνθρωπος με ευαισθησίες και βάθος ψυχής που μαχόταν με σθένος εναντίον των κατακτητών, συνεπαρμένος από το πανεθνικό και ιερό πάθος για την ελευθερία των Ελλήνων μετά από τέσσερις αιώνες σκλαβιάς.
Το άλλο στοιχείο στο οποίο θα ήθελα να σταθώ με δέος, αλλά και σκεπτικισμό είναι το τέλος του. «Μηδένα προ του τέλους μακάριζε» ήταν η περίφημη ιστορική φράση του Σόλωνα προς τον Κροίσο. Ο Νικηταράς, ένας από τους πρωτοστάτες της επανάστασης του 21, πέρασε κάποια από τα τελευταία χρόνια της ζωής του ως επαίτης στον Πειραιά, εδώ κοντά στο σημείο όπου τοποθετήσαμε την προτομή του. Αυτή την τύχη του επιφύλαξε η ελληνική πολιτεία, έστω και πρόσκαιρα, σαν ανταμοιβή για την προσφορά του στη χώρα. Και αλίμονο, αυτό δεν είναι το μοναδικό σχετικό παράδειγμα στην ιστορία. Ένας άλλος ήρωας του 21, η ψυχή της ελληνικής επανάστασης, ο Θεόδωρος Κολοκοτρώνης, βρέθηκε σιδεροδέσμιος στην φυλακή από εκείνους στους οποίους προσέφερε το ύψιστο ιδανικό της ελευθερίας. Αυτή ήταν η επιβράβευση των αγώνων και των θυσιών του. Πηγαίνοντας μερικές χιλιάδες χρόνια πίσω συναντάμε τον Σωκράτη, στον οποίο η τότε πολιτεία επιφύλαξε το κώνειο για την προσφορά του στον ελληνικό και παγκόσμιο πολιτισμό. Ο Κίμων ο Αθηναίος, αποτελεί μια αντίστοιχη περίπτωση. Εξοστρακίστηκε για ένα μεγάλο διάστημα από την Αθήνα παρ' όλη τη σημαντική συνεισφορά του στην δημιουργία της υπερδύναμης του χρυσού αιώνα του Περικλή.
Σήμερα, η κυβέρνηση επαναφέρει στο προσκήνιο αυτή την αρνητική παράδοση της φυλής μας. Προκειμένου να αποπροσανατολίσει την κοινή γνώμη από τα άλυτα προβλήματα που έχει συσσωρεύσει, σπιλώνει την φήμη κάποιων εκ των επιφανέστερων Ελλήνων, με διαρκή και πολύπλευρη προσφορά στην ελληνική κοινωνία. Τους στοχοποιεί, «τιμωρώντας» τους για την θέση τους στον δημόσιο βίο, πετώντας τόνους λάσπης καθημερινά και προχωρώντας σε μια πρωτοφανή δολοφονία χαρακτήρων, με την βοήθεια πρόθυμων κρατικών λειτουργών. Πράγματι, σε μια τόσο μακρά ελληνική ιστορία, ο καθένας έχει τη δυνατότητα να βρει παραδείγματα προς μίμηση που να του ταιριάζουν. Άλλωστε στην πολύπαθη πορεία του τόπου μας μέσα στους αιώνες, το φως πάντα νικάει το σκοτάδι και οι πραγματικοί ήρωες και ευεργέτες παίρνουν τελικά τη θέση που τους αρμόζει στην ιστορία μας.
Εμείς ας κρατήσουμε τα λαμπρά παραδείγματα. Ας έχουμε ως πυξίδα την Ελλάδα του Κολοκοτρώνη, του Νικηταρά, του Καραϊσκάκη, το μνημείο του οποίου δεσπόζει στην είσοδο της πόλης μας, του Σωκράτη και του Κίμωνα και ας απορρίψουμε τους σύγχρονους Κωλέττηδες και τη νοσηρή ατμόσφαιρα που έχει απλωθεί σήμερα πάνω από κάθε πτυχή της πολιτικής και κοινωνικής ζωής της χώρας.
Στην ελεύθερη πατρίδα που μας εξασφάλισαν οι ήρωες του 21, είναι σημαντικό, εμπνευσμένοι από τα ιδανικά τους και εργαζόμενοι σκληρά και τίμια σήμερα, να συντηρούμε τις οικογένειές μας, συνεισφέροντας στο κοινό καλό.
Τέλος, θα ήθελα να συγχαρώ τον κ. Μώραλη, τον Δήμαρχο του Πειραιά, καθώς και τον Μητροπολίτη Πειραιώς και Φαλήρου κ. Σεραφείμ για την ανάληψη αυτής της πρωτοβουλίας και τη διοργάνωση της σημερινής εκδήλωσης. Ο Δήμαρχος καταβάλλει καθημερινά μία τεράστια προσπάθεια προκειμένου ο Πειραιάς να είναι μια βιώσιμη, πιο όμορφη και ανθρώπινη πόλη. Ήμουν, είμαι και θα είμαι στο πλευρό του για να συνεχίσουμε όλοι μαζί για τον Πειραιά που ονειρευόμαστε.
Σας ευχαριστώ πολύ».
Πριν ξεκινήσει την ομιλία του ο κ. Μαρινάκης, απευθυνόμενος στον Σεβασμιώτατο Μητροπολίτη Πειραιώς και Φαλήρου κ.κ. Σεραφείμ και τον Πρόεδρο του Πατριωτικού Ομίλου Απογόνων Αγωνιστών του 1821, κ. Κωνσταντίνο Πλαπούτα, σχετικά με αναφορά του δεύτερου για μια ομάδα άκαπνων νομέων της εξουσίας που χωρίς αιδώ εκμεταλλευόμενοι τους αγώνες των επαναστατών έναντι οφίκιων, παρέδωσαν τη χώρα σε ξένες προστάτιδες δυνάμεις και δανεικά χρήματα, τόνισε: «Δυστυχώς κ. Πλαπούτα για τους άκαπνους του 1840, οι οποίοι εξευτέλισαν και κακοποίησαν τους ήρωές μας που μάς προσέφεραν την ελευθερία μας μέχρι σήμερα, η ιστορία επαναλαμβάνεται και ζούμε παρόμοια φαινόμενα».
Στεφάνια κατέθεσαν:
Ο Δήμαρχος Πειραιά κ. Ιωάννης Μώραλης.
Ο δωρητής της προτομής του Ήρωα της Ελληνικής Επανάστασης του 1821 Νικηταρά, κ. Ευάγγελος Μαρινάκης.
Ο εκπρόσωπος των Ενόπλων Δυνάμεων Αρχιπλοίαρχος του Πολεμικού Ναυτικού κ. Ηλίας Ράπτης.
Ο Πρόεδρος του Εμπορικού και Βιομηχανικού Επιμελητηρίου Πειραιά κ. Βασίλειος Κορκίδης.
Εκ μέρους του Οδοντιατρικού Συλλόγου Πειραιά, το μέλος του Διοικητικού Συμβουλίου κ. Νικόλαος Αχριάνης.
Εκ μέρους του Πολιτιστικού Συλλόγου Νεδουσαίων «Ο Νικηταράς» από τη γενέτειρα του ήρωα, ο κ. Νικήτας Βεργινάδης.
Εκ μέρους της Αδελφότητας Τουρκολεκαίων «Ο Νικηταράς», ο Πρόεδρος κ. Ιωάννης Σταματελόπουλος.
Εκ μέρους της Ένωσης Αποστράτων Αξιωματικών Λιμενικού Σώματος, ο Πρόεδρος κ. Βασίλειος Μανωλάκος.
Εκ μέρους της Ένωσης Απανταχού Μανιατών «Η Μάνη», ο Πρόεδρος κ. Σταύρος Βοϊδονικόλας.
Εκ μέρους της Αδελφότητας Κρητών Πειραιά «Η Ομόνοια», ο Πρόεδρος κ. Θεόδωρος Τσόντος.
Eκ μέρους του Συλλόγου Μεσολογγιτών Αττικής –ΑΓΙΟΣ ΣΥΜΕΩΝ - ο Πρόεδρος κ. Γεώργιος Αντύπας.
Εκ μέρους του Πατριωτικού Ομίλου Απογόνων Αγωνιστών του 1821, ο Πρόεδρος κ. Κωνσταντίνος Πλαπούτας.
Στην τελετή των αποκαλυπτηρίων ερμήνευσε με μοναδικό τρόπο ένα δημώδες άσμα (μοιρολόι) η κα Βασιλική Καρακώστα.
Στη συνέχεια, έγινε η παρουσίαση δρώμενου από τη θεατρική ομάδα της Ιεράς Μητροπόλεως Πειραιώς. Εμφανίστηκαν νέοι από τον Ιερό Ναό Αγίας Αικατερίνης Καστέλας.
Ακολούθησαν παραδοσιακοί χοροί από το χορευτικό τμήμα του Ιερού Ναού της Ευαγγελίστριας.
Στα αποκαλυπτήρια της προτομής παιάνιζε η μπάντα του Λιμενικού Σώματος.
Στο τέλος της εκδήλωσης, έγινε ξενάγηση στην έκθεση κειμηλίων της Ελληνικής Επανάστασης, στην αίθουσα εκδηλώσεων του Γηροκομείου Πειραιώς, όπου φιλοξενούνται τα εκθέματα της Φιλελληνικής Συλλογής Μιχαήλ και Δήμητρας Βαρκαράκη.
Για τον ήρωα της Ελληνικής Επανάστασης του 1821 Νικήτα Σταματελόπουλο (Νικηταρά)
Ο Νικηταράς υπήρξε μια από τις πιο τραγικές μορφές της Ελληνικής Επανάστασης, που όχι μόνο δεν ευεργετήθηκε από την Ελληνική Πολιτεία για την προσφορά του στην πατρίδα, αλλά απεναντίας διώχτηκε, φυλακίστηκε και λίγο πριν το τέλος της ζωής του εξωθήθηκε σε επαιτεία στον Πειραιά, στον χώρο δίπλα από το Γηροκομείο Πειραιώς, προκειμένου να ζήσει την οικογένειά του.
Ωστόσο μέχρι τέλους υπήρξε ένας σεμνός, αγέρωχος, υπερήφανος και αξιοπρεπής αγωνιστής. Η προτομή του ήταν ένα όραμα του Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτη Πειραιώς και Φαλήρου κ.κ. Σεραφείμ, ως ένας ελάχιστος φόρος τιμής και μια καθυστερημένη αναγνώριση της τεράστιας προσφοράς σε ένα αγνοημένο και περιφρονημένο από την Πολιτεία ήρωα.
Δημοσίευση σχολίου
Δημοσίευση σχολίου