Δύο περήφανοι ορεινοί γίγαντες, ανάμεσά τους η εύφορη κοιλάδα του Ευρώτα, η πιο περήφανη πόλη που γέννησε η Ελλάδα και το τελευταίο προπύργιο μιας ολόκληρης αυτοκρατορίας. Στη Σπάρτη και στον Μυστρά, τον Ταΰγετο και τον Πάρνωνα χτυπά η καρδιά της Λακωνίας.
Κι εκεί στα 1834, με βασιλική εντολή, γεννιέται η νέα Σπάρτη, στα ίδια χώματα περίπου με την αρχαία, μια πόλη σύγχρονη κι ανθρώπινη. Οχι τυχαία λοιπόν η Σπάρτη έχει έναν μοναδικό τρόπο να συνταιριάζει έναν χαρακτήρα βαθιά ελληνικό με έναν ευρωπαϊκό αέρα.
Το καταλαβαίνεις στην πρώτη κιόλας επαφή με την πόλη: μεγάλες λεωφόροι ττην διασχίζουν κάθετα, με ένα απόλυτα συμμετρικό πλέγμα δρόμων, ένα ρυμοτομικό σχέδιο βγαλμένο από σεμινάριο σύγχρονης πολεοδομίας. Κεντρική αρτηρία της Σπάρτης είναι η Κωνσταντίνου Παλαιολόγου, η λεγόμενη και «λεωφόρος με τους φοίνικες». Αν έχεις την αίσθηση πως κάτι λείπει, έχεις δίκιο: δεν υπάρχουν φανάρια!
Το ακόμη πιο εντυπωσιακό, ωστόσο, είναι πως δεν υπάρχουν ούτε κορναρίσματα, οι οδηγοί -ντόπιοι και επισκέπτες- συνεννοούνται με ευγένεια στις διασταυρώσεις, δείγμα πως μια άλλη, πιο πολιτισμένη πραγματικότητα είναι εφικτή...
Η Παλαιολόγου ξεκινά (ή καταλήγει) στο δημοτικό στάδιο της πόλης και στον ανδριάντα του Σπαρτιάτη βασιλιά Λεωνίδα. Από εδώ μπορείς να επισκεφθείς και την αρχαία ακρόπολη, με το θέατρο και τη μεσοβυζαντινή βασιλική του Οσίου Νίκωνα, απολαμβάνοντας παράλληλα και τη θέα στην πόλη με φόντο τον Ταΰγετο.
Βυζαντινό κλέος
Η Σπάρτη έχει την ευτυχία να ‘χει στο κατώφλι της ένα από τα μνημείο Παγκόσμιας Πολιτιστικής Κληρονομιάς της UNESCO. Μιλάμε βέβαια για την πολυθρύλητη καστροπολιτεία του Μυστρά, η τελευταία αναλαμπή δόξας της βυζαντινής αυτοκρατορίας. Καθώς πλησιάζεις, οδηγώντας στη μεγάλη ευθεία από τη Σπάρτη, ο λόφος του Μυζηθρά δύσκολα ξεχωρίζει από τον όγκο του Ταΰγετου που υψώνεται πίσω του. Μα πλησιάζοντας, σιγά σιγά αποκαλύπτεται η μεγαλοπρέπειά του, και διακρίνεις τα τείχη, τις διάσπαρτες εκκλησιές και τα μοναστήρια του.
Οι Φράγκοι λοιπόν τον έχτισαν, μα μόλις δέκα χρόνια χάρηκαν τον Μυστρά: το 1259 ο Ιωάννης Παλαιολόγος νίκησε τον Γουλιέλμο στην Πελαγονία της Μακεδονίας, συνέλαβε τον αντίπαλό του και για να τον απελευθερώσει πήρε ως αντάλλαγμα τα κάστρα του Μυστρά, της Μονεμβασιάς και της Μεγάλης Μαΐνης.
Στην Ανω Χώρα λοιπόν θα δεις το κάστρο με τις ερειπωμένες πολεμίστρες, θα φτάσεις μέχρι την πλευρά προς τον Ταΰγετο για να δεις την πιο απόκρημνη και απρόσιτη πλευρά του οχυρωμένου λόφου, θα περάσεις από τα Παλάτια των Δεσποτών (13ος-15ος αι.) που βρίσκονται υπό αναστήλωση, τον ναό της Αγίας Σοφίας (14ος αι.) και βέβαια θα χορτάσεις θέα προς τη Σπάρτη και την πεδιάδα του Ευρώτα, μέχρι τον αντικρινό Πάρνωνα.
Ανάμεσα σχεδόν σε Ανω και Κάτω Χώρα βρίσκεται η Μονή της Παντάνασσας (1428), και μπορείς να την επισκεφθείς όποια διαδρομή κι αν έχεις επιλέξει να ακολουθήσεις πρώτα. Είναι το μοναδικό μοναστήρι του Μυστρά που λειτουργεί και σήμερα, με πέντε μοναχές. Λίγο παραπέρα βρίσκεται και η Μονή Περιβλέπτου (14ος αι.), κατά πολλούς η πιο φωτογενής από όλες, με έξοχα δείγματα βυζαντινής τέχνης.
Στην Κάτω Χώρα θα δεις τη Μητρόπολη του Αγίου Δημητρίου, με το οικόσημο των Παλαιολόγων, και ακριβώς δίπλα της το Βυζαντινό Μουσείο του Μυστρά. Δυο βήματα από τη Μητρόπολη βρίσκεται η εντυπωσιακή Μονή της Παναγίας Οδηγήτριας, πιο γνωστή ως Αφεντικό, με τον τρούλο που αναστηλώθηκε από τον καθηγητή Ορλάνδο.
Επιστρέφοντας στο χωριό του σύγχρονου Μυστρά, μην παραλείψεις να τιμήσεις το μουσείο με τις φωτογραφικές μηχανές του Τάκη Αϊβαλή: η πολυάριθμη συλλογή του με μηχανές από όλο τον κόσμο έχει κερδίσει μία θέση στο βιβλίο των Ρεκόρ Γκίνες!
Μυθικός Ταΰγετος
Ξεκινώντας από τα βορινά όρια της Λακωνίας, το πρώτο μεγάλο χωριό που συναντάς είναι ο Λογκανίκος. Μπαίνοντας στον οικισμό θα δεις την επιγραφή «Βυζαντινό κάστρο - βυζαντινοί ναοί», θα αφήσεις το όχημά σου και θα ακολουθήσεις το μονοπάτι που οδηγεί μέχρι το παλιό κάστρο. Στο χωριό Γεωργίτσι θα δεις ένα αληθινό μαχητικό αεροπλάνο στην εμπασιά του χωριού, δίπλα στον δημοτικό ξενώνα, ως φόρο τιμής στους ντόπιους αεροπόρους.
Σε μια πλαγιά του Ταΰγετου, λίγο έξω από το χωριό Τρύπη, θα δεις τον φοβερό και τρομερό Καιάδα, ενώ πλησιάζοντας προς τον Μυστρά φτάνεις στα Πικουλιάνικα, όμορφο χωριό με σούπερ θέα προς τη Σπάρτη.
Μια πολύ ωραία διαδρομή που μπορείς να ακολουθήσεις από το Ξηροκάμπι είναι εκείνη που σε φέρνει μέχρι το χωριό Κουμουστά (θα το βρεις και ως «Πενταυλοί»), ενώ εξίσου ενδιαφέρουσα είναι και η διαδρομή προς τη Μονή Γόλας (με τις αγιογραφίες αρχαίων Ελλήνων φιλοσόφων) και τη Μονή Ζερμπίτσας, γυναικείο μοναστήρι αγιορείτικης αρχιτεκτονικής τεχνοτροπίας.
Ακόμη νοτιότερα, στα 37 χλμ. περίπου από τη Σπάρτη, βρίσκεται η ωραιότατη Αρνα, γνωστή και μη εξαιρετέα χάρη στη Γιορτή Κάστανου που διοργανώνεται στα τέλη Οκτώβρη πλάι στον θεόρατο πλάτανο της πλατείας.
Ο ήρεμος Πάρνωνας
«Γείτονας» του Ταΰγετου είναι ο Πάρνωνας, βουνό που λατρεύουν οι φυσιολάτρες χάρη στις εναλλαγές τοπίου που τον χαρακτηρίζουν και τις δεκάδες περιηγητικές διαδρομές που διακλαδίζονται στις πλαγιές του.
Από εδώ πήραν το όνομά τους οι περίφημες Καρυάτιδες του Ερεχθείου στην Ακρόπολη των Αθηνών· ένα ακριβές αντίγραφο του Ερεχθείου θα δεις στον ψηλότερο λόφο του χωριού, δωρεά των Απανταχού Καρυατών από το 1983.
Ωραίο και... φωτογενές χωριό είναι και η Βαμβακού, από την οποία ξεκινά μια διαδρομή ανάμεσα σε πυκνό δάσος ελατιάς προς τα Βέρια. Μια σύντομη χωμάτινη διαδρομή σε φέρνει μέχρι την πύλη της ανδρώας Μονής των Αγίων Αναργύρων: αν έρθεις απόγευμα μην χάσεις την ευκαιρία να παρακολουθήσεις τον κατανυκτικό εσπερινό σε συνθήκες ελάχιστου φωτισμού…
Τα γειτονικά Τσίντζινα (ή Πολύδροσο), με την πλατανοσκέπαστη πλατεία, θεωρούνται αφετηρία εξορμήσεων στον Πάρνωνα, ενώ καθώς επιστρέφεις προς τη Σπάρτη αξίζει να επισκεφθείς και το χωριό Χρύσαφα όπου θα δεις το ναόςτης Παναγίας Χρυσαφίτισσας, με τον εσωματωμένο πύργο, στοιχείο σπάνιο και σίγουρα αξιοσημείωτο.
Δημοσίευση σχολίου
Δημοσίευση σχολίου