Φωτογραφία: Twitter/IMF
Σκληρός ο συμβιβασμός για την κυβέρνηση στο Eurogroup, καθώς τα μέτρα για το χρέος παραπέμφθηκαν στο απώτερο μέλλον, για την δε Ποσοτική Χαλάρωση... ούτε λόγος.
Με την αποπληρωμή ομολόγων και τόκων ύψους 7,4 δισ. ευρώ «κρέμεται» πάνω από το «κεφάλι» της χώρας τον προσεχή Ιούλιο, το Eurogroup της 15ης Ιουνίου, ήταν κατ' αρχάς κομβικό, παρείχε δε ελάχιστα περιθώρια ελιγμών ή «λεονταρισμών» εκ μέρους της ελληνικής πλευράς για τη διεκδικήση μέτρων για τη βιωσιμότητα του χρέους ή την ένταξη στο πρόγραμμα Ποσοτικής Χαλάρωσης (QE).
Η ελληνική πλευρά, κέρδισε από τη μια, μια εκταμίευση δόσης μεγαλύτερη από αυτήν που βρισκόταν αρχικά στο τραπέζι και η οποία θα της δώσει τη δυνατότητα πέρα από ομόλογα και τόκους να καλύψει και κάποιες οφειλές του δημοσίου προς ιδιώτες, αλλά και από την άλλη έναν καλό λόγο του ΔΝΤ, μέσω της Κριστίν Λαγκάρντ. Τα περί Συνόδου Κορυφής και άρνησης μιας πρότασης αντίστοιχης του Eurogroup της 22ας Μαΐου πήγαν «στην άκρη» και η ελληνική κυβέρνηση, πήρε αυτό που της προσφέρθηκε, με τον Ευκλείδη Τσακαλώτο να δηλώνει τελικώς και (σχετικά) ευχαριστημένος.
Ούτε στο ανακοινωθέν του Eurogroup, ούτε στις δηλώσεις των εκπροσώπων των θεσμών, υπήρξε η παραμικρή αναφορά στην ένταξη στην Ποσοτική Χαλάρωση της ΕΚΤ, για την οποία βέβαια αρμόδια είναι η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα και όχι το Eurogroup.
Πανηγυρισμοί για το αποτέλεσμα δεν χωρούν. Αυτό που στην πραγματικότητα παρείχαν οι Ευρωπαίοι στην Ελλάδα, είναι ένα πολιτικά διαχειρίσιμο πακέτο, που μεταθέτει όλα τα επίδικα σε μελλοντικό χρόνο, αποφασίζοντας μόνον επί της δεύτερης αξιολόγησης που δεν θα μπορούσε να μην κλείσει καθώς η ελληνική κυβέρνηση, πέρασε όχι ένα, όχι δυο αλλά 140 προαπαιτούμενα.
Αυτό που αποφεύχθηκε είναι ένα καλοκαίρι ανάλογο εκείνο του 2015. Από την άλλη, ούτε τώρα η χώρα έχει πάρει «ανάσα». Συνεχίζει να ζει από Eurogroup σε Eurogroup, από δόση σε δόση και από το ένα πακέτο προαπαιτουμένων στο επόμενο.
Τα λόγια και οι δεσμεύσεις των Ευρωπαίων εταίρων, μπορεί να χρησιμοποιηθούν από την κυβέρνηση και τους βουλευτές της συμπολίτευσης για να αποδείξουν στο εσωτερικό ότι «είμαστε σε καλό δρόμο», έρχονται όμως από τους ίδιους ανθρώπους και θεσμούς που η ελληνική κυβέρνηση εγκαλεί για αθέτηση των συμπεφωνημένων για το χρέος.

Δημοσίευση σχολίου

Από το Blogger.