Περήφανος πρέπει να αισθάνθηκε ακόμα και αν δεν το διατύπωσε ο… Βασίλης Λεβέντης, βλέποντας την εικόνα που παρουσίαζε η Βουλή κατά τη διάρκεια της ενημέρωσης από τον πρωθυπουργό για τις εξελίξεις στο Κυπριακό.
Για πρώτη και πιθανότατα τελευταία φορά, η κυβέρνηση αλλά και το μεγαλύτερο μέρος της αντιπολίτευσης, συμφώνησαν, έστω και αν αυτό αφορούσε αποκλειστικά τον εντοπισμό του υπαιτίου ενός ακόμα «ναυαγίου» στις διαπραγματεύσεις για το Κυπριακό.
Όλοι συμφώνησαν ότι οι Τούρκοι με την επιμονή τους στη διατήρηση των εγγυήσεων και των επεμβατικών δικαιωμάτων, ήταν εκείνοι που οδήγησαν σε αδιέξοδο και τις διαπραγματεύσεις στο Κραν Μοντάνα.
Κι αν η ομιλία του πρωθυπουργού, δεν είχε κάτι νέο να προσφέρει, και μόνο η φράση του Κυριάκου Μητσοτάκη πως «είναι θετικό το γεγονός ότι η ελληνική πλευρά δεν παρέκκλινε από την πάγια εθνική γραμμή», θα έφτανε για να υποθέσει κανείς πως βρίσκεται σε άλλο κοινοβούλιο και όχι το ελληνικό.
Ούτε όμως και η Φώφη Γεννηματά, βρήκε κάτι να προσάψει στην κυβέρνηση σχετικά με τη στάση που κρατά στο συγκεκριμένο ζήτημα.
Μικρή παραφωνία στο κλίμα συναίνεσης, ο Σταύρος Θεοδωράκης και οι «αιχμές» που άφησε για τον υπουργό Εξωτερικών, υπαινισσόμενος πως τα «ζητά όλα» γιατί δεν θέλει τη λύση.
Ήταν η συνεδρίαση αυτή δείγμα ωριμότητας της ελληνικής βουλής; Πιθανότατα, όχι. Πρόκειται άλλωστε για ένα «εθνικό θέμα» για το οποίο τα κόμματα έχουν πάγιες και εν πολλοίς συγκλίνουσες θέσεις. Από την άλλη, η κρισιμότητα των στιγμών δεν αφήνει περιθώρια για ανούσιες «κοκορομαχίες» την ώρα που οι Τούρκοι προσπαθούν να δημιουργήσουν πρόβλημα στην Κύπρο σχετικά με τις γεωτρήσεις στο οικόπεδο 11.
Αυτό που στην πραγματικότητα κατάφεραν τα κόμματα ήταν να διαισθανθούν ότι το Κυπριακό είναι ένα από τα θέματα που δεν επιδέχονται διαχείρισης… μικροπολιτικής.
Άλλωστε για τον σκοπό αυτό, υπάρχουν εξεταστικές, ων ουκ έστιν αριθμός…

Δημοσίευση σχολίου

Από το Blogger.