Μητσοτάκης: Κάθε ανθρώπινη ζωή που αφαιρεί η τρομοκρατία είναι βαθύ πλήγμα για όλους μας

Ο Πρόεδρος της Νέας Δημοκρατίας κ. Κυριάκος Μητσοτάκης, παρέστη σήμερα Κυριακή 21 Ιανουαρίου, στο ετήσιο μνημόσυνο για τα θύματα της τρομοκρατίας στην Ελλάδα, που τελέστηκε στην Μητρόπολη Αθηνών με πρωτοβουλία του Συλλόγου Αλληλεγγύης για τα θύματα της τρομοκρατίας «Θάνος Αξαρλιάν».

Ο κ. Μητσοτάκης απευθυνόμενος στους συγγενείς και φίλους των θυμάτων τρομοκρατίας, ανάμεσα στα άλλα, ανέφερε:

«Είμαι εδώ γιατί αισθάνομαι αλληλέγγυος μαζί σας. Συναισθάνομαι τον πόνο σας. Τον έχω ζήσει και εγώ, όπως εξάλλου όλοι οι συγγενείς θυμάτων της τρομοκρατίας. 

Ο Θάνος είναι δικός μας άνθρωπος. Όπως δικοί μας άνθρωποι είναι και όλα τα θύματα της τρομοκρατίας. Και τους θρηνούμε όλους με αμείωτη ένταση και ας μην είναι όλοι δικά μας παιδιά, συγγενείς ή φίλοι. Διότι τους αισθανόμαστε ως δικά μας παιδιά, συγγενείς ή φίλους. Διότι κάθε ανθρώπινη ζωή που αφαιρεί η τρομοκρατία είναι βαθύ πλήγμα για όλους μας. 

Η τρομοκρατική δράση δεν έχει καμία θέση σε μια Δημοκρατία. Οι τρομοκράτες είναι εχθροί του δημοκρατικού Πολιτεύματος και στοιχείο της ακραίας ιδεολογίας τους είναι η απόλυτη περιφρόνηση της ανθρώπινης ζωής. Είναι μια ιδεολογία απεχθής και στην οποία θα σταθούμε απέναντι, έχοντας στο πλευρό μας το Κράτος Δικαίου και δείχνοντας εμπιστοσύνη στη Δικαιοσύνη, που πρέπει να αφεθεί απερίσπαστη στο έργο της χωρίς παρεμβάσεις και χωρίς πιέσεις. 

Σήμερα είμαστε εδώ λίγοι και ο μεγάλος κίνδυνος που παραμονεύει είναι μια κουρασμένη κοινωνία να προσδώσει στην τρομοκρατία χαρακτηριστικά κανονικότητας. Αυτό δεν πρέπει να το επιτρέψουμε. Και δεν θα το επιτρέψουμε. Δεν θα αφήσουμε κανέναν να εκμεταλλευτεί τις αξίες μας για να ισοπεδώσει τον Πολιτισμό μας, την καλοσύνη μας για να μας βλάψει, την αγάπη μας για να μας μισήσει. 

Παρακολουθούμε με μεγάλη προσοχή τις ανησυχητικές πρόσφατες εξελίξεις. Όπως και κάποιες πολύ περίεργες κινήσεις του κυβερνητικού μηχανισμού που δείχνει πολλαπλή ανοχή απέναντι στον τρομοκρατικό χώρο. 

Η τρομοκρατία στην Ελλάδα, όχι μόνο δεν πρόκειται να αναβιώσει, αλλά θα τελειώσει. Αυτό, όμως, που δεν τελειώνει, και το ξέρουμε, είναι ο πόνος και το πένθος για τον πρόωρο, βίαιο και άδικο χαμό ανθρώπων που έλαμπαν ανάμεσά μας».