Σταθερή αξία για 26 χρόνια στη Ν.Δ. είναι ο καφετζής της, Γιάννης Κομνηνός


Είναι η πιο γνώριμη φιγούρα για όλους τους Νεοδημοκράτες, ανεξαρτήτως εποχής και ηλικίας. Ο λόγος για τον Γιάννη Κομνηνό, που εδώ και 26 χρόνια, από το μακρινό 1989, όταν πρωτοξεκίνησε σε ηλικία 18 ετών, είναι ο άνθρωπος που φτιάχνει και σερβίρει τους καφέδες στα γραφεία της Νέας Δημοκρατίας, και μέχρι σήμερα είναι ο μόνος που δεν έχει αφήσει ποτέ το πόστο του.

«Τα πάντα αλλάζουν στη Ν.Δ., εκτός από τον Γιάννη», λέει χαμογελαστά κορυφαίο στέλεχος της Κεντροδεξιάς, που έχει ζήσει μεγάλο κομμάτι της ιστορίας, στο οποίο ο κ. Κομνηνός πάντα ήταν αθέατος εργάτης.

Τον συναντήσαμε στα κεντρικά γραφεία της Συγγρού, όπου μεταστεγάστηκε το κεντροδεξιό κόμμα, επί ημερών του Αντώνη Σαμαρά. Ο κόσμος μπορεί να μην είναι πλέον πολύς, όπως άλλες εποχές, όμως δουλειά πάντα υπάρχει. Χαμογελαστός, θυμάται τα πρώτα χρόνια της νιότης του, όταν πήγε στη Ν.Δ.

«Ηταν επί Κωνσταντίνου Μητσοτάκη, το 1989. Ημουνα πολύ μικρός, 18 χρονών, και δεν φανταζόμουνα ότι αυτή τη δουλειά θα την έκανα για μια ζωή. Σταμάτησα να δουλεύω εδώ μόνο όταν πήγα φαντάρος», λέει χαρακτηριστικά και μας αποκαλύπτει κάποια μικρά μυστικά από την καθημερινότητα των πολιτικών.



ΤΑ ΓΟΥΣΤΑ

 Ο Γιάννης Κομνηνός έχει ζήσει όλους τους προέδρους της Ν.Δ., από τον Κωνσταντίνο Μητσοτάκη μέχρι σήμερα. «Ο κ. Μητσοτάκης ήταν πάντα πολύ σοβαρός», λέει και αποκαλύπτει τις προτιμήσεις του καθενός: «Επινε σκέτο ελληνικό. Ο Μιλτιάδης Εβερτ προτιμούσε σκέτο γαλλικό, ενώ ο Κώστας Καραμανλής δεν αγαπούσε ιδιαίτερα τον καφέ. Οταν έπινε, ήθελε ελληνικό μέτριο, αλλά πολύ συχνά προτιμούσε χυμό. Ο Αντώνης Σαμαράς έπινε γαλλικό μέτριο με γάλα».

Στα παλιά γραφεία της Ρηγίλλης, όταν οι πολιτικοί αρχηγοί ήθελαν ένα μικρό γεύμα στα μακροσκελή συμβούλια, δεν υπήρχε άλλη λύση από το τοστ. «Δεν είχα κάτι άλλο για φαγητό, εκτός από το κλασικό τοστάκι ζαμπόν - τυρί», λέει γελώντας.

Ο Γιάννης ήταν επί ποδός όλες τις κρίσιμες στιγμές. Από όλες τις εκλογικές διαδικασίες, όταν έφευγε αργά τη νύχτα, μέχρι και σε μεγάλες εθνικές κρίσεις, όταν στα γραφεία της Ν.Δ. υπήρχε... αγρυπνία.

Θυμάται μέχρι σήμερα τα αλλεπάλληλα συμβούλια του 1989, ενώ από τη μνήμη του δεν θα φύγει το γεγονός ότι το βράδυ της κρίσης των Ιμίων τον ξύπνησαν στις 5 τα ξημερώματα, καθώς τα γραφεία της Ν.Δ. στη Ρηγίλλης άνοιξαν για συνεχείς συσκέψεις λόγω της μεγάλης εθνικής κρίσης και κάποιος έπρεπε να σερβίρει. Ο Γιάννης είναι μία από τις πιο συμπαθείς φυσιογνωμίες στα γραφεία του κόμματος. Με 26 χρόνια «θητείας», γνωρίζει όλα τα κορυφαία και μη στελέχη και τον βλέπουν και οι ίδιοι σαν... παιδί τους. Χαρακτηριστικό είναι πως σε δύο περιπτώσεις που αντιμετώπισε πρόβλημα με την υγεία του, επί προεδρίας Μιλτιάδη Εβερτ και Αντώνη Σαμαρά, και οι δύο πρόεδροι της Ν.Δ. ενδιαφέρθηκαν προσωπικά για την υγεία του. «Είναι κάτι που με συγκινεί», λέει ο ίδιος. 

Στην ερώτηση ποιον από όλα αυτά τα στελέχη που έχει γνωρίσει στα κεντρικά γραφεία της Ν.Δ. ξεχωρίζει δίνει... διπλωματική απάντηση: «Ολους τούς συμπαθώ και νομίζω και εκείνοι». Δεν ξεχωρίζει κάποιον, αν και τονίζει πως ιδιαίτερα ευγενικοί άνθρωποι είναι οι Δημήτρης Αβραμόπουλος και Ντόρα Μπακογιάννη.



ΣΤΙΣ ΝΙΚΕΣ

Ο Γιάννης Κομνηνός με ιδιαίτερη σεμνότητα λέει πως «εμένα η δουλειά μου είναι να εξυπηρετώ τον κόσμο» και προσθέτει πως «η Ν.Δ. είναι οικογένειά μου». Από τις παλιές εποχές, έντονα χαραγμένες στο μυαλό του είναι όλες οι εκλογικές νίκες. «Πάντα γινόταν μεγάλη γιορτή όταν κερδίζαμε». Το βράδυ μάλιστα που ο Κώστας Καραμανλής κέρδισε τις εκλογές το 2004, λέει πως το μόνο που πήρε την ιστορική εκείνη βραδιά ήταν νερό.

Εκτός από «ισόβιος» επί του καφέ των γραφείων της Ν.Δ., ο Γιάννης δεν θα μπορούσε να μην είναι και φανατικός ψηφοφόρος. Ψηφίζει στην Α’ Αθηνών και, όπως λέει, δεν έχει ψηφίσει ποτέ τίποτα άλλο. «Η Ν.Δ. είναι μεγάλο κόμμα και ελπίζω να βρει ξανά τον δρόμο της», τονίζει με τον καημό του ψηφοφόρου.

Τελευταία ερώτηση πριν αφήσουμε τον Γιάννη να επιστρέψει στον φυσικό του χώρο, το κυλικείο της Συγγρού, ήταν σχετικά με το κτίριο που προτιμά. Αυτό της Συγγρού ή αυτό της Ρηγίλλης; Χαμογελαστός αποφεύγει να δώσει απάντηση, αν και στο τέλος λέει αυτό που νιώθει: «Στο καμαράκι της Ρηγίλλης έχω ζήσει τις πιο ωραίες στιγμές».

Δημοσίευση σχολίου

Από το Blogger.