Θα ήθελα να ξεκινήσω από μία υπενθύμιση του τι έχει κάνει αυτή η Κυβέρνηση από τη στιγμή που ανέλαβε τα καθήκοντά της, προκειμένου να αντιμετωπίσει τα θέματα της κλιματικής αλλαγής. Αναφέρομαι, πολύ επιγραμματικά, σε τρεις πολύ σαφείς δεσμεύσεις του Πρωθυπουργού, Κυριάκου Μητσοτάκη. Η πρώτη σχετίζεται με τον τερματισμό της παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας από λιγνίτη, έως το 2028. Πρόκειται για μία σαφή δέσμευση για την απολιγνιτοποίηση και την απαραίτητη ανάγκη να μεταβούμε στην επόμενη εποχή. Το δεύτερο σημείο είναι η επέκταση της χρήσης των Ανανεώσιμων Πηγών Ενέργειας, σε ποσοστό έως 60%, έως το 2030 και η τρίτη σαφής δέσμευση του Πρωθυπουργού είναι η απαγόρευση ορισμένων πλαστικών μιας χρήσης σε όλη την Ελλάδα, από τον Ιούλιο του 2021 και μετά.
Όσον αφορά, τώρα, θέματα που έχουν να κάνουν με την προσαρμογή μας στο φαινόμενο, χρειάζονται κάποιες πολύ συγκεκριμένες δράσεις. Πρώτη δράση που ανέλαβε η Κυβέρνηση αυτή, ήταν η αναδιοργάνωση της Πολιτικής Προστασίας σε τεχνοκρατικά επίπεδα. Εδώ, έχουμε την εκπόνηση πολύ συγκεκριμένων σχεδίων και το σχετικό Νομοθέτημα, το οποίο έχει ψηφιστεί στη Βουλή. Επιπλέον, ένα βασικό στοιχείο που διακρίνει αυτή την προσέγγιση, είναι η εκπόνηση συγκεκριμένων επιχειρησιακών σχεδίων για όλες τις μεγάλες προκλήσεις που σχετίζονται με την κλιματική αλλαγή ή με φυσικές καταστροφές. Εν προκειμένω τα σχέδια «Δάρδανος» για πλημμύρες και «Ιόλαος» για πυρκαγιές, επιβάλλουν ένα πολύ σαφές πλέγμα δράσεων προετοιμασίας και ανταπόκρισης, σε κάθε τέτοιου είδους φαινόμενα, από την κεντρική Κυβέρνηση, τους Δήμους, τις Περιφέρειες, την επιστημονική κοινότητα και όλους τους εμπλεκόμενους φορείς.
Ένα άλλο στοιχείο είναι το τι κάνει το ίδιο το Υπουργείο Εσωτερικών για την κλιματική αλλαγή και τις φυσικές καταστροφές που σχετίζονται με αυτήν. Για πρώτη φορά, έπειτα από χρόνια, έχουμε στα χέρια μας χρηματοδοτικά εργαλεία να στηρίξουμε Περιφέρειες και Δήμους, ώστε να μπορούν να είναι καλύτερα προετοιμασμένοι για να αντιμετωπίσουν τέτοιου είδους προβλήματα. Και αναφέρομαι, ιδίως εδώ, στο Πρόγραμμα «Αντώνης Τρίτσης», το οποίο χρηματοδοτεί πάρα πολλές δράσεις, οι οποίες περιορίζουν το περιβαλλοντικό αποτύπωμα, άρα και τις επιπτώσεις της κλιματικής αλλαγής στη χώρα μας. Τέτοιου είδους δράσεις περιλαμβάνουν θέματα, από τη διαχείριση των υδάτων -ύδρευση και αποχέτευση- μέχρι ζητήματα που έχουν να κάνουν με την ανακύκλωση, η οποία θα συμβάλλει και αυτή στον περιορισμό της κλιματικής αλλαγής, την ηλεκτροκίνηση και ζητήματα που έχουν να κάνουν με όλη την οργάνωση των Δήμων και των Περιφερειών της χώρας σε ένα πιο μοντέρνο πρότυπο. Και είναι πραγματικά πολύ σημαντικό ότι τις προηγούμενες ημέρες είχαμε τη χαρά να έχουμε την υπογραφή της Δανειακής Σύμβασης μεταξύ της Ευρωπαϊκής Τράπεζας Επενδύσεων και του Ταμείου Παρακαταθηκών και Δανείων, για χρηματοδότηση ύψους  875 εκατ. ευρώ, για δράσεις που σχετίζονται με το πρόγραμμα «Αντώνης Τρίτσης» και το πρόγραμμα «Ηλέκτρα» του Υπουργείου Περιβάλλοντος και Ενέργειας, προκειμένου να έχουμε την καλύτερη δυνατή προσαρμογή στην αντιμετώπιση των φαινομένων της κλιματικής αλλαγής. Είναι το πρώτο χρηματοδοτικό πακέτο και θα ακολουθήσουν και άλλα όσο προχωράμε, από την πλευρά μας, να απορροφούμε προς όφελος των πολιτών αυτούς τους πόρους.
Πέρα από τα χρηματοδοτικά εργαλεία, έχουμε όμως και την αντιμετώπιση των φυσικών καταστροφών. Η εμπειρία από τις πρόσφατες καταστροφές -είτε πρόκειται για φυσικές καταστροφές στις οποίες είναι συνηθισμένη η χώρα μας, όπως οι σεισμοί, είτε πρόκειται για τις καταστροφές, για παράδειγμα, που προκάλεσε το εξαιρετικά έντονο φαινόμενο του «Ιανού»- μας ωθεί να προχωρήσουμε σε έναν καλύτερο, πιο άμεσο συντονισμό για την κρατική αρωγή. Όταν, δηλαδή, γίνει μία φυσική καταστροφή, πόσοι εμπλεκόμενοι φορείς έρχονται να ανακουφίσουν τον πόνο των ανθρώπων, αλλά και να αποκαταστήσουν τις ζημιές που έγιναν σε υποδομές, είτε αυτές είναι βασικά έργα υποδομών όπως γέφυρες ή δρόμοι, είτε είναι άλλου τύπου υποδομές όπως σχολεία και κατοικίες. Εδώ, είμαστε σε ένα προωθημένο στάδιο, έχει ήδη ετοιμαστεί και παρουσιαστεί στο Υπουργικό Συμβούλιο από το Υπουργείο Οικονομικών το Νομοσχέδιο για την κρατική αρωγή και είμαστε στο τελευταίο στάδιο συλλογής των παρατηρήσεων όλων των Υπουργείων, ώστε το Υπουργείο Οικονομικών, το Υπουργείο Εσωτερικών, το Υπουργείο Ενέργειας και Περιβάλλοντος, η Πολιτική Προστασία και οι υπόλοιποι φορείς να συμφωνήσουμε στους βασικούς κανόνες θεσμοθέτησης του μηχανισμού του «Ιανού». Σε γενικές γραμμές, αυτό που προβλέπει αυτός ο μηχανισμός είναι ένας συντονισμός, ο οποίος είναι απαραίτητος να βρίσκεται από την αρχή στη θέση του και όχι να συγκαλείται εκ των υστέρων, ώστε να έχουμε την καλύτερη δυνατή αποτύπωση των καταστροφών, την άμεση καταβολή αποζημιώσεων -είτε αυτές είναι από το Υπουργείο Εσωτερικών, είτε από το Υπουργείο Υποδομών, είτε από τον ΕΛΓΑ, όταν πρόκειται για αγροτικές εκμεταλλεύσεις και καταστροφές στον πρωτογενή τομέα και έτσι να έχουμε τη γρηγορότερη δυνατή αντιμετώπιση, όπως πράγματι την είδαμε στην Καρδίτσα και αλλού στη Δυτική Θεσσαλία να γίνεται πράξη. Εργαζόμαστε ομοίως και για τις πλημμύρες που έχουν γίνει στον Έβρο και στη Ροδόπη το τελευταίο διάστημα.
Πέρα από τη θεσμοθέτηση αυτού του μηχανισμού για την κρατική αρωγή, ένα βασικό στοίχημα που θα πρέπει να απαντήσουμε όσο προχωρούμε το επόμενο χρονικό διάστημα, αφορά στο βέλτιστο δυνατό μείγμα για το τι κάνουμε πριν και μετά από μία φυσική καταστροφή -είτε αυτή σχετίζεται, είτε δεν σχετίζεται με την κλιματική αλλαγή. Και αυτό είναι πολύ σημαντικό να απαντηθεί, γιατί στη χώρα μας αυτό που παίρνει πολύ μεγάλη έκταση είναι η παρέμβαση μετά την καταστροφή. Δεν έχουμε αναπτύξει τόσο το κομμάτι της πρόληψης, ιδίως στο κομμάτι της χρηματοδότησης. Και αναφέρομαι, εδώ, στα ζητήματα ασφάλισης που το ποσοστό τους στη χώρα μας είναι πολύ χαμηλό, ιδίως σε ότι αφορά στις πλημμύρες ή τις πυρκαγιές. Ενδεχομένως, θα ήταν ένα σημείο που θα άξιζε κανείς να το δει, αντλώντας εμπειρίες από άλλες χώρες, όπως η Γερμανία. Με δεδομένο ότι η κλιματική αλλαγή, στα επόμενα χρόνια, θα προκαλεί πιο συχνά τέτοιου είδους έντονα φαινόμενα, οφείλουμε να δούμε τι πρέπει να έχουμε κάνει, ώστε να αισθάνεται κανείς ότι είναι έτοιμος να αντιμετωπίσει μία μεγάλη καταστροφή, χωρίς να κινδυνεύει να τινάξει είτε τον κρατικό προϋπολογισμό στον αέρα είτε νοικοκυριά να μένουν, πραγματικά, ξεκρέμαστα, γιατί η κρατική αρωγή δεν θα είναι αυτή, την οποία θα είχαν φανταστεί. Επομένως, εδώ υπάρχει ένα πολύ σημαντικό πεδίο συνεργασίας ανάμεσα στον ιδιωτικό και δημόσιο τομέα για τη χρηματοδότηση των φυσικών καταστροφών που προκαλούνται από την κλιματική αλλαγή. 
Με αυτές τις σκέψεις, θα ήθελα να χαιρετήσω ξανά τη σημερινή πρωτοβουλία για αυτή την πολύ ενδιαφέρουσα συζήτηση, θα την παρακολουθήσω με ενδιαφέρον και αναμένω μετά το πέρας της τα βασικά συμπεράσματα, ώστε να δούμε πώς θα κινηθούμε για τα επόμενα βήματα, πάντα υπενθυμίζοντας ότι ο θεσμός της Ελληνογερμανικής Συνέλευσης έχει μόνο να ενδυναμωθεί, στους επόμενους μήνες, με την κατάλληλη συνεργασία.  

Δημοσίευση σχολίου

Από το Blogger.